Θηλώματα στο λαιμό

Τα θηλώματα του λαιμού είναι μία από τις εκδηλώσεις μιας μολυσματικής νόσου που προκαλείται από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος. Αναφέρεται σε καλοήθεις σχηματισμούς δέρματος.

Αιτίες θηλωμάτων στο λαιμό

Υπάρχει αιτιολογικός λόγος που τα θηλώματα αρχίζουν να αναπτύσσονται στον λαιμό ή σε άλλη περιοχή του ανθρώπινου σώματος - μια μόλυνση με τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος (HPV), ο οποίος είναι μέλος της οικογένειας Papovaviridae. Υπάρχουν περισσότεροι από 100 ορότυποι αυτού του παθογόνου, καθένας από τους οποίους είναι υπεύθυνος για την εμφάνιση μιας διαφορετικής κλινικής εικόνας (θηλώματα, κονδύλωμα, κονδυλώματα - αυτές οι έννοιες είναι συνώνυμες, διαφορετικά ονόματα σχετίζονται με τις ιδιαιτερότητες του εντοπισμού σε μια συγκεκριμένη περιοχή).

Οι κύριες οδοί μετάδοσης είναι η επαφή με τα νοικοκυριά και τα γεννητικά όργανα (κονδυλώματα της περιπιακής περιοχής)Ο ιός μπορεί να διεισδύσει στο δέρμα μόνο με μικροσκοπική βλάβη ή ανοιχτές πληγές · σε άλλες περιπτώσεις δεν μπορεί να περάσει το προστατευτικό φράγμα του δέρματος.

Πληροφορίες για παθογόνα

1. Έχει υψηλό βαθμό εξάπλωσης ανεξάρτητα από το φύλο (αλλά εκδηλώνεται πιο συχνά στις γυναίκες από τους άνδρες), την ηλικία ή την περιοχή (σύμφωνα με ορισμένες πηγές, τα 2/3 του πλανήτη είναι μολυσμένα με αυτόν τον ιό).
2. Περιέχει διπλόκλωνο στριμμένο δακτύλιο DNA που μπορεί να ενσωματωθεί στο ανθρώπινο γονιδίωμα.
3. Η μόλυνση με ορισμένα στελέχη σχετίζεται με υψηλό κίνδυνο καρκινογένεσης, ειδικά στην περίπτωση μόνιμων τραυματισμών. Τα θηλώματα του λαιμού προκαλούνται από μη ογκογόνα στελέχη του ιού.
4. Ένας ιός περνά από δύο κύριες φάσεις στη διαδικασία διαίρεσης. Στο πρώτο στάδιο, είναι σε επισωματική (ελεύθερη) μορφή, και κατά την ίδια περίοδο συμβαίνει η κύρια διαίρεση του σωματιδίου του ιού. Αυτή η φάση είναι αναστρέψιμη (η μακροχρόνια ύφεση εμφανίζεται μετά τη θεραπεία). Στο δεύτερο - ενοποιητικό - στάδιο, ο ιός εμφυτεύεται στο γονιδίωμα του κυττάρου (το πρώτο βήμα στο μετασχηματισμό των κυττάρων και στο σχηματισμό κακοήθους νεοπλάσματος). Το πρώτο στάδιο είναι προσωρινό και σχετικά γρήγορο, ενώ το δεύτερο είναι λανθάνουσα και εξηγεί την ύπαρξη μεταφορέων.
5. Το βασικό στρώμα της επιδερμίδας, στο οποίο αναπαράγεται ο ιός, επηρεάζεται. Το παθογόνο μπορεί να παραμείνει στα υπόλοιπα στρώματα, αλλά όχι να διαχωριστεί. Υπό την προϋπόθεση ότι ο ιός βρίσκεται στο βλαστικό στρώμα κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, η φυσιολογική διαφοροποίηση των κυττάρων σε όλα τα στρώματα αυτής της περιοχής επηρεάζεται, ειδικά στο επίπεδο του φραγκοσυλλέγματος.
6. Τείνει να έχει μακροχρόνια ασυμπτωματική μεταφορά στο σώμα (από αρκετούς μήνες έως ένα χρόνο). Είναι σπάνια δυνατό να εντοπιστεί ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο της μόλυνσης - αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η θεραπεία ξεκινά σε μια περίοδο έντονων κλινικών εκδηλώσεων και όχι στα πρώτα ασαφή σημεία.
7. Για την πρόληψη της λοίμωξης, χρησιμοποιούνται δισθενή και τετρασθενή εμβόλια, τα οποία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά έναντι των πιο ογκογόνων στελεχών 16 και 18.

Προκαταρκτικοί παράγοντες

1. Κακή υγιεινή. Δεδομένου ότι ο ιός είναι σε θέση να διατηρήσει ζωτικές δραστηριότητες στο εξωτερικό περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι απαραίτητο να τηρείτε προσεκτικά τους κανόνες προσωπικής υγιεινής όταν επισκέπτεστε δημόσιους χώρους (πισίνα, λουτρό, γυμναστήριο).
2. Τραυματικοί τραυματισμοί στο δέρμα. Προκειμένου να διεισδύσει ο ιός, αρκεί να έχουμε μικρά δάκρυα ή γρατσουνιές στο δέρμα (για παράδειγμα, τρίβοντας το λαιμό με το γιακά ενός πουκάμισου)
3. Μειωμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Με ανοσοανεπάρκειες οποιασδήποτε προέλευσης, δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη λοιμώξεων. Για παράδειγμα, τα συχνά κρυολογήματα και οι μολυσματικές ασθένειες οδηγούν σε αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και στην εμφάνιση θηλωμάτων στο δέρμα.
4. Αυτο μόλυνση κατά το ξύσιμο του δέρματος.
5. Διαταραχή του συστηματικού τρόπου ζωής (άγχος, έλλειψη άσκησης, κακή διατροφή). Αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν την εργασία όλων των μεταβολικών διεργασιών στο σώμα και οδηγούν σε μείωση της λειτουργίας φραγμού του δέρματος.
6. Περιβαλλοντικοί παράγοντες που επηρεάζουν τη μείωση της άμυνας του σώματος (υποθερμία, υπερβολική έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία).

Εξωτερικές εκδηλώσεις της νόσου

Τα αυχενικά θηλώματα στη φωτογραφία μοιάζουν με αυτό:

1. Η ανάπτυξη είναι συνήθως σε ευρεία βάση και προεξέχει σαφώς πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Λιγότερο συχνά, η βάση του θηλώματος αντιπροσωπεύεται από ένα λεπτό πόδι (στην περίπτωση αυτή ο σχηματισμός παίρνει μια θέση ανάρτησης). Με τη δεύτερη επιλογή, ο κίνδυνος τραυματισμού είναι πολύ υψηλότερος.
2. Τα όρια της εκπαίδευσης είναι ομοιόμορφα και ξεκάθαρα.
3. Το χρώμα δεν διαφέρει από το περιβάλλον δέρμα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να είναι ελαφρώς πιο ανοιχτόχρωμο ή πιο σκοτεινό από τους γειτονικούς ιστούς.
4. Η επιφάνεια είναι συχνά επίπεδη και λεία. Μερικές φορές είναι δυνατή η ανάπτυξη στην κορυφή του θηλώματος, το οποίο σχίζει την επιφάνειά του.
5. Η διάμετρος ποικίλλει ευρέως - από 1-3 mm έως αρκετά εκατοστά (τα θηλώματα με μικρή διάμετρο είναι πιο κοινά).
6. Θέση σε οποιαδήποτε περιοχή του λαιμού (πίσω, μπροστινή πλευρά). Μερικές φορές το πρόσωπο εμπλέκεται.

Συνήθως υπάρχουν πολλές βλάβες στις πτυχές του δέρματος.

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις τα θηλώματα στο λαιμό μπορεί να γίνουν κακοήθη, δηλαδή να εκφυλιστούν σε όγκο του δέρματος. Αυτό μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα μόλυνσης από ένα στέλεχος ογκογόνου HPV.

Τα ακόλουθα σημάδια μπορεί να υποδηλώνουν κακοήθη μετασχηματισμό:

• Αλλαγή χρώματος και ετερογένεια (πολυμορφισμός);
• Αλλαγή ακμής (θόλωση, απώλεια ορισμού);
• η εμφάνιση της ασυμμετρίας (εάν μια γραμμή σχηματιστεί μέσω του υπό όρους κέντρου του σχηματισμού, δεν μπορούν να ληφθούν δύο ίσα μισά)
• έντονη ανάπτυξη;
• αιμορραγία ή έλκος (ένα μη ειδικό σύμπτωμα καθώς είναι επίσης χαρακτηριστικό του απλού τραύματος στο νεόπλασμα).
• κνησμός, κάψιμο, απολέπιση
• Σχηματίζονται εγκατάλειψη (σχηματισμοί μικρών θυγατρικών γύρω από τον κεντρικό).

Η εμφάνιση τέτοιων σημείων δεν σημαίνει απαραίτητα τον εκφυλισμό του θηλώματος, αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό και να υποβληθείτε σε διαφορική διάγνωση για να μάθετε εάν είναι ένας κοινός καρκίνος φλεγμονής ή ο καρκίνος του δέρματος.

Πώς να απαλλαγείτε από θηλώματα στο λαιμό

Η θεραπεία των θηλωμάτων στο λαιμό γίνεται μόνο με πολύπλοκο τρόπο με ταυτόχρονη επίδραση στην παθολογική εστίαση στο δέρμα και στο ίδιο το παθογόνο στο αίμα.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι καταπολέμησης:

μέθοδος	Περιγραφή
Φάρμακα	Η χρήση κυτταροστατικών και ανοσορυθμιστών έχει σχεδιαστεί για να καταστέλλει τον πολλαπλασιασμό του ιού στην πληγείσα περιοχή και να μειώνει τη συγκέντρωσή του στο αίμα. Μερικά φάρμακα (κερατολυτικά) εφαρμόζονται τοπικά απευθείας για να καταστρέψουν (να καυτηριοποιήσουν και να προκαλέσουν νέκρωση ιστών) την ανάπτυξη του δέρματος.
Φυσικές μέθοδοι	Cryodestruction, laser treatment, electrocoagulation. Στόχος τους είναι να απαλλαγούν από τα θηλώματα τόσο στο λαιμό όσο και σε άλλα μέρη του σώματος. Αυτές οι μέθοδοι σας επιτρέπουν να αποκαταστήσετε την αισθητική εμφάνιση ανοιχτών περιοχών και να αφαιρέσετε τη δεξαμενή του ιού - τα ίδια τα νεοπλάσματα του δέρματος, αλλά δεν απομακρύνουν πλήρως τον ιό από το σώμα.
Συνδυαστική θεραπεία	Συνδυάζει τις δύο προηγούμενες επιλογές και επομένως είναι πιο αποτελεσματική.

Η θεραπεία των θηλωμάτων με θεραπείες στο σπίτι (π. χ. χυμός σελαντίνης) είναι αναποτελεσματική και συχνά επικίνδυνη. Σε κάθε περίπτωση, η προϋπόθεση είναι η διαβούλευση με γιατρό.

Φυσικές μέθοδοι καταστροφής

Οι ακόλουθες φυσικές μέθοδοι μπορούν να μειώσουν αποτελεσματικά τους σχηματισμούς:

μέθοδος	Περιγραφή
Τοπικό αποτέλεσμα με διαλύματα συμπυκνωμένων οξέων	Χρησιμοποιείται διάλυμα 1, 5% χλωροπροπιονικού ψευδαργύρου σε 50% 2-χλωροπροπιονικό οξύ, συνδυασμός νιτρικού οξέος, οξικού οξέος, οξαλικού οξέος, γαλακτικού οξέος και τριένυδρου νιτρικού χαλκού κ. λπ. Η διαδικασία πραγματοποιείται σε εξωτερικούς ασθενείς από έναν ειδικό (δερματοβενιολόγο, αισθητικός) σύμφωνα με τις χειρουργικές συνταγές. . . Ο παράγοντας εφαρμόζεται έγκαιρα με μια σπάτουλα έως ότου το χρώμα του σχηματισμού γίνει ελαφρύτερο χρώμα (μόλις συμβεί αυτό, η περαιτέρω εφαρμογή θα πρέπει να σταματήσει αμέσως). Για πλήρη επούλωση του θηλώματος, πρέπει να κάνετε κατά μέσο όρο 1-2 θεραπείες.
Ηλεκτροπηξία	Χρησιμοποιώντας ένα ειδικό ηλεκτρικό μαχαίρι, η αφαίρεση σημείων σχηματισμών πραγματοποιείται χωρίς να επηρεάζεται ο υποκείμενος ιστός (υπάρχει ελάχιστη επίδραση στα υγιή κύτταρα του δέρματος). Η μέθοδος είναι πιο βολική όταν ο σχηματισμός έχει μακρύ στέλεχος και μικρό μέγεθος.
Cryodestruction	Η εστίαση εκτίθεται σε υγρό άζωτο, εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες οδηγούν σε νέκρωση ιστών. Είναι καλό να έχετε μια ευρεία βάση καθαρισμού αυτού του τύπου σχηματισμού. Ο χρόνος δράσης του αζώτου επιλέγεται από έναν ειδικό (1-5 λεπτά). Μετά το moxibustion, ένα έγκαυμα σχηματίζεται που θεραπεύεται μέσα σε 10 μέρες.
Αφαίρεση λέιζερ	Η πιο μοντέρνα και ευαίσθητη προσέγγιση για την απομάκρυνση της ανάπτυξης σε εμφανή σημεία όπως ο λαιμόςΈχει τις πιο θετικές κριτικές. Με τη βοήθεια ενός οδηγού φωτός για 5 δευτερόλεπτα έως 3 λεπτά σε συνεχή λειτουργία, ενεργούν στην εστίαση. Ο χρόνος επούλωσης είναι πολύ μικρότερος από άλλες μεθόδους (5-7 ημέρες). Η τεχνική σχετίζεται με ελάχιστο τραύμα στον περιβάλλοντα ιστό λόγω της υψηλής ακρίβειας της δράσης.
Κλασική χειρουργική αφαίρεση (αφαίρεση με νυστέρι)	Πολύ σπάνια χρησιμοποιείται, μόνο για μεγάλες βλάβες ή όταν υπάρχει υποψία κακοήθειας. Αυτό συμβαίνει επειδή οι βλάβες είναι συχνά πολλαπλές, διάσπαρτες στο λαιμό και πολύ μικρές για να αφαιρεθούν. Επιπλέον, οι ουλές μπορεί να παραμείνουν μετά από χειρουργική αφαίρεση, οι οποίες από μόνες τους προκαλούν αισθητικό ελάττωμα.